آخر این پند را بشنو ز من
بر من و بر روزگارم دل مبند
عاشقی را دیر فهمیدی چه سود
عشق دیرین را گسسته تار و پود
گرچه آب رفته باز آید به رود
ماهی بیچاره اما مرده بود
بعد از این هم آشیانت هر کس است
باش با او ... یاد تو با ما بس است
باش با او ... یاد تو با ما بس است.